Do one thing every day that scares you Terwijl ik slaperig op de rand van mijn bed zit, komt mijn zoon met een pruillipje de slaapkamer in. Hij durft niet alleen naar zijn kamer om zijn auto’s te pakken, want hij vindt zijn kamer eng als het licht niet aan is. Natuurlijk probeer ik hem gerust te stellen en uit te leggen dat hij nergens bang voor hoeft te zijn. Terwijl ik samen met mijn kleine mannetje zijn kamer in loop, bedenk ik me hoeveel angst ons helpt in het leven, maar vooral hoe erg het ons beperkt. Als ik kijk naar de meeste mensen en organisaties, dan valt het me op hoe sterk zij worden gedreven door angst. Angst voor verandering, angst om te falen, angst om er niet bij te horen, angst om ontslagen te worden en vooral angst om niet aardig gevonden te worden. Soms is angst een zinnige adviseur; zo rijd je met gladheid niet te hard omdat je anders te pletter slaat, en zo let je op als je met een scherp mes bezig bent omdat je graag al je vingers wilt behouden. Toch is angst vaak een belemmerende factor. Zo heb ik heb zelf last van hoogtevrees. Ik word bijvoorbeeld overspoeld met de (totaal irreële) angst dat de Eiffeltoren zal instorten zodra ik op het eerste plateau sta. Het is pure blinde angst, maar redelijk overzichtelijk en goed behandelbaar. Ik ben echter ook bang om niet te voldoen aan bepaalde verwachtingen, en dat ligt veel lastiger. Deze angst zit heel diep en kan niet door een simpele exposure therapie worden verholpen. Het is minder tastbaar en concreet dan hoogtevrees en je draagt het eigenlijk de hele dag met je mee. Het beïnvloedt mij in mijn beslissingen en activiteiten. Desondanks ben ik er wel heel bewust mee bezig. Meerdere keren per dag betrap ik mezelf erop dat ik vanuit mijn angst iets doe of laat. Op zo’n moment probeer ik bewust te kiezen voor hetgeen ik spannend vind om te kijken wat het met mij doet. Mijn collega Joost Rigter spreekt in zijn workshop over durven en doen. Ik heb van hem geleerd om elke dag iets te doen waarbij ik uit mijn comfort zone moet treden. Naar mijn idee is dat dé manier om angst te beteugelen en te zorgen dat het minder grip heeft op je leven. Maar soms, héél soms, zou ik willen dat ik gewoon weer bang was voor een donkere kamer. Slaperig loop ik achter die kleine held aan, doe het licht aan en laat hem zien dat er niets engs is.